خرقان را دریابیم

خرقان مافراموش شده است یعنی ما زادگاهمان را فراموش کردیم ،علی رغم این که آب و برق و گاز و جاده ی آسفالت داریم اما عدم توجه به زیر ساخت های فرهنگی خرقان مار ا به ییلاقی تبدیل کرده است که فقط در بهار و تابستان مورد توجه است و در دیگر فصل ها پرنده پر نمی زند . بیشتر جمعیت خرقان در ساوه و تهران و زرند ساکن شده اند و اگر به خرقان سر می زنند فقط برای هواخوری است و دیگر .. با این که مفاخر خرقان فراوانند اما همه جا خرقانیان را به هیچ می گیند و تحقیرمان می کنند . مقصر خود ماییم که اجازه داده ایم با ما چنین برخوردی شو د نه از هم حمایت می کنیم نه پشت یکدیگر می ایستیم نه همدیگر را قبول داریم  هرکداممان یک سر داریم و هزار سودا و هکاری می کنیم به نفع دیگران تمام می شود و از ما پله ای می سازند برای بالا رفتن . این دغدغه ی مشترک بنده و استاد سید علی اصغر موسوی است و برای همین در فعالیت های فرهنگی خود خواسته ایم دوستان خرقانی و هموطنان ما انسجام و اتحادی پیدا کنند تا به کمک هم کارهای بزرگی بتوانند انجام دهند به همین سبب از همه ی کسانی که به خرقان و توسعه و رشد آن می اندیشند خواهشمندم در کانون ادبیات خرقان جمع گردند و منیت ها و غرور را کنار بگذارند تادست دردست هم بتوانیم در جهت فرهنگی قدم برداریم چشم انتظار عضویت تمام عزیزان خرقانی در کانون ادبیات خرقان هستیم .