وقتی نوجوان بودم گاه پیش می آمد که به پیر مرد یا پیرزنی کمک می کردم و ایشان دعا که می کرد می گفت :"الهی پیر شوی جوان".
همواره جوانی را بهار زندگی و پیری را فصل خزان و برگ ریزان زندگی دانسته اند ،فصلی که برف سفید پیری بر سر می نشیند و سرمای افسردگی و بیماری وجود را در بر می گیرد .
طبیعت این است که جوان پیر می شود و اگر خدا بخواهد هر انسانی این مراحل را می گذراند .این داستان را شنیده ایم که جوانی به پیری به تمسخر گفت:"پدر جان قوز کمرت را به چه قیمتی خریده ای؟و پیرمرد جهان دیده گفت :"پسرم نگران نباش روزگار به رایگان به تونیز خواهد بخشید.
باید به جوانان عزیزمان بسپاریم که همواره احترام پیران و بزرگان را نگه دارند تا آنان نیز هنگام پیری و ناتوانی عزیز باشند و گرامی.
