بهار :الیاس امیرحسنی

ای به فدای قدمت آمدی
با همه لطف و کرمت آمدی
شاد نمودی دل آلاله را
با حشم وبا خدمت آمدی
سبز شده دامن دشت و دمن
بازر و سیم و درمت آمدی
بار دگر زنده نمودی مرا
با نفس روح دمت آمدی
باد چو گیسوی تورا می شکست
با چه غرور و عظمت آمدی
در همه جا ذکر خم زلف توست
با عدد وبا رقمت آمدی
وای زدست رقبایت امیر
باز که با این صنمت آمدی